کد خبر: ۱۵۳
تاریخ انتشار: ۰۷ دی ۱۳۹۱ - ۰۱:۰۷
آقای آل حبیب (معاون نمایندگی در نیویورک) گفت كه نخست‌وزير استرالیا مایل است چند دقیقه شما را ببیند. حدس زدم می خواهد نکته ای در رابطه با حقوق بشر را مطرح نماید. پذیرفتم و او به سراغ ما که در گوشه ای از سالن بودیم آمد...
ادامه 31/6/1388
شرکت در نشست سران تغییر آب و هوا
ساعت 9 صبح راهي جلسه مجمع عمومي سازمان ملل شديم. رئيس مجمع امسال آقای علي عبدالسلام التريكي‌ از ليبي بود. ليبي طی سال های اخیر با چرخشی که قذافی در سیاست خارجی و سازش با غربی ها نمود وارد فاز جدیدی از بازیگری شده است. مشخصا بعد از بار كردن امكانات هسته‌اي‌اش در کشتی های امریکایی که پس از بمباران لیبی صورت گرفت، غربی ها برای ارضاء شخصیت جاه طلبانه قذافی راهکار اعطای هدیه شكلات‌هایی را برای او در دستور کار قرار دادند. از این رو لیبی به ظاهر سرکش، عضو شوراي امنيت شد، معضل بمب گذاری و انفجار هواپیمای مسافربری در لاكربي را به شكلي در دادگاه های اروپا برايش حل كردند، مناسباتش با عربستان بهبود يافت و رئيس اتحاديه آفريقا شد، قذافی را به سفر اروپا مي‌برند و در برخي از اجلاس‌ها حضور مي‌يابد. به موازات این فضا سازی ها قراردادهای بلند مدت نفتی را با بیشترین تعهدات به لیبی تحمیل می کنند.

آقاي بان كي مون دبیرکل سازمان ملل با نطقی کوتاه پیرامون تغییرات آب و هوا جلسه را شروع كرد. رئيس مجمع در سخنراني خود به سوابق اجلاس ها و مباحث مربوطه اشاره کرد. پس از پخش دو کلیپ و برنامه نمايشي، رئیس مجمع از آقای باراک اوباما رئيس‌جمهور ایالات متحده آمريكا دعوت به سخنرانی نمود. اوباما آرام و مسلط سخنان خود را آغاز‌ كرد. در شروع و پايان سخنراني خود احترام حضار را با كف  زدن های ممتد برانگيخت. سخنران بعدی رئيس‌جمهور مالديو بود. وی از جايگاه كشور جزيره‌اي (واقع در اقیانوس هند) كه مردم آن نگران بالاآمدن آب اقیانوس و سونامي دیگری همانند دهه گذشته  هستند، سخن مي‌گفت.

رئیس جمهور مالدیو را می شناسم. در فروردین سال 1384 که نماینده مردم تهران در دوره هفتم مجلس  و رئیس گروه بین المجالس در پارلمان ایران بودم به كشورشان سفر داشتم. این سفر ماموریتی از سوي اتحادیه بین المجالس جهانی (I.P.U) که مقر آن در ژنو می باشد و به منظور بررسی وضعیت حقوق بشر در آن کشور صورت گرفت. اینجانب در سال 1383 با پیشنهاد نمایندگان مجالس کشورهای آسیایی و تصویب مجمع جهانی I.P.U به عنوان نماینده آسیا در کمیته حقوق بشر این اتحادیه که هفت عضو داشت انتخاب شدم.

این کمیته مسئولیت بررسی شکایات نمایندگان مجالس کشورهای عضو در زمینه ادعای نقض حقوق بشر در مورد آنها را بر عهده داشت. نمایندگانی از مجالس سریلانکا، پاکستان، بوتان، مالدیو، مالزی و ایران (مجلس ششم) در قاره آسیا و همچنین نمایندگانی از مجالس دیگر مناطق جهان شکایات خود را به این کمیته فرستاده بودند. آقای انور ابراهیم معاون اسبق نخست وزیر مالزی و یکی از وزرای سابق سری لانکا از جمله کسانی بودند که در کمیته حقوق بشر اتحادیه بین المجالس در ژنو حضورا نیز شکوائیه خود را توضیح دادند. تعدادی از نمایندگان مالدیو از جمله آقای محمد ناشید رئیس جمهور فعلی نیز طی شکوائیه ای اعلام داشتند که به دلیل شرکت در تظاهرات علیه دولت اقای عبدالقیوم رئیس جمهور سی ساله این کشور عضویت آنان در پارلمان تعلیق شده است ومدتی در زندان بوده اند. در سریلانکا نیز عضو پارلمان و وزیر دولت قبلی شکایتش آن بود که علیرغم شرایط نا امن کشورش و اقدامات تروریستی گروه ببرهای تامیل دولت امکانات حفاظتی وی را کاهش داده است. اینجانب از سوی کمیته حقوق بشر به سریلانکا و مالدیو سفر نموده و با روسای پارلمان، وزرای دادگستری و برخی مقامات دیگر این کشورها دیدار و شکایات را مورد بررسی قرار دادم.

مالدیو کشوری کوچک و متشکل از چند جزیره مسکونی و غیر مسکونی است. جزایر بزرگ مسکونی چند ده هزار نفر جمعیت دارد و عضو سازمان کنفرانس اسلامی است. با آقای ناشید در مغازه کوچکی کنار خیابان ملاقات نمودم.

نکته جالب دیگر این سفر اقای احمد شهید وزیر امور خارجه جدید مالدیو است. وی در سفر دو روزه ام در سال 1384 به مالدیو به عنوان مدیر کل وزارت امور خارجه همراه اینجانب بود. به نظر می رسید از سوی دولت آقای عبدالقیوم ماموریت دارد مطالب مطروحه از سوی مخالفین را تعدیل نماید. وی از سوی دولت انگلیس بورسیه شده بود و دوره دکتری خود را در استرالیا گذراند. جوان، ناپخته و البته جویای نام بود.

در انتخابات بعدی در مالدیو مخالفین با حمایت غرب و با اکثریت ضعیفی برنده شدند و آقای محمد ناشید رهبر مخالفین به ریاست جمهوری رسید و همین آقای احمد شهید مدیر کل طرفدار دولت پیشین! با اعمال نظر انگلیسی ها به وزارت امور خارجه آقای ناشید رسید. البته آقای احمد شهید برای جبران حمایت بی دریغ دولت انگلیس، در کمیته سوم مجمع عمومی سازمان ملل و در موضوع حقوق بشر در ایران به قطعنامه انگلیس و گروه غرب علیه جمهوری اسلامی رای داد.

نظربه ملاقات‌هاي تنظيم شده با وزرای خارجه، در نيمه سخنراني او از جلسه خارج شدم.

ملاقات با وزير خارجه سنت وينسنت
از سفر نخست‌وزير كشورش به تهران و مذاكرات خوب او صحبت نمود و اضافه كرد سنت وينسنت مسير استقلال خود را از آمريكا و از ملكه انگليس طي مي‌كند و در این ارتباط بسيار جدي هستند. از عزيمت هيأت ايراني براي بررسي پروژه فرودگاه تشكر كرد. همچنين پيرو گفت‌وگو در حاشیه اجلاس غیر متعهد ها در هاوانا با وزرای خارجه کشورهای حوزه کارائیب (کاریکام)، از همکاری با بانک مشترک این کشورها استقبال شد. 

در پايان موضوع قطعنامه كانادا و بازي سياسي كشورهاي غربي عليه ايران را مطرح و خواستم با ديگر كشورهاي عضو كاريكام نيز صحبت كند كه به قطعنامه كانادا راي منفي دهند. پذيرفت و گفت پيگيري مي‌نمايد.

ملاقات با وزیر امور خارجه اروگوئه
ملاقات بعدي با وزير خارجه اروگوئه بود. با توجه به تحولات جديد در اروگوئه و پیروزی نسبی جریان چپ در این کشور، سابقه روابط و همکاری های اقتصادی بین دو کشور، موضوع واردات محصولات كشاورزي ازجمله برنج از اروگوئه را مرور كرديم. قرار شد كميسيون مشترك را در تهران و در سطح معاونين وزراي خارجه برگزار نماييم. از او براي سفر به تهران دعوت كردم که پذيرفت. در مورد تحولات دو منطقه و فصل جديد روابط بين دو كشور با انتخابات اخير صحبت كرديم. اروگوئه در آرایش سیاسی جدید منطقه ای در کنار کشورهای انقلابی و مخالف سیاست سلطه طلبانه امریکا قرار می گیرد. در پايان ملاقات، پیرامون حقوق بشر و قطعنامه كانادا صحبت و قرار شد بررسي و پيگيري نمايد.

ملاقات با وزیر خارجه فنلاند
ساعت 11:30 با وزير امور خارجه فنلاند بدرخواست او ملاقات نمودم. جواني است كه حدود دو سال پيش در اولين هفته‌هاي انتصابش به وزارت خارجه در اجلاس عراق در استكهلم با يكديگر ديدار نموديم. وزير خارجه اسبق فنلاند شخصیت جالبي داشت. مستقل و آزادانديش بود. در جنگ لبنان (33روزه) با او تلفني صحبت مي‌كردم. گاهي مواضع شخصي او از مواضع اتحاديه اروپا كه او در آن زمان رياست دوره‌اي‌ اش را برعهده داشت و حتي با مواضع كشور خودش! متفاوت بود. با تغيير وی، وزير خارجه بعدي فنلاند به دليل جا گذاشتن برخي اسناد و ارتباط با دوست دخترش از مسئوليت كناره‌گيري كرد و اين جوان عهده‌دار وزارت امور خارجه گرديد.

اين سومين ملاقات با او بود. تقريبا رك و صميمي است. بي‌مقدمه گفت دو موضوع دارم. اول مذاكرات اول اكتبر 3+3 (قرائت دیگر 1+5) و موضوع بعدي حقوق بشر است. گفته مي‌شود بسته پيشنهادي شما براي از بين بردن زمان است. توضيح‌ جامعی در مورد بسته پيشنهادی و ضرورت رسيدن به دستور كار مشترك به او دادم. از وضع ايران پرسيد. به رويكرد غلط برخي كشورهاي اروپايي و نقض استانداردهاي خبري از سوي رسانه‌هاي غرب ازجمله بي‌بي سي اشاره كردم و افزودم متأسفانه برخی از کشورهای اروپایی به دليل اينكه نتيجه مورد انتظارشان  در انتخابات ایران اتفاق نيفتاد، به خود اجازه دادند در امور داخلي ما دخالت كنند. گفت در مورد نتيجه انتخابات ایران موضع روشني دارم. آقاي احمدي‌نژاد انتخاب شده است و اين بايد براي ما يك فرض باشد.

در بحث حقوق بشر او نكته‌اي نگفت. بنده پيش‌دستانه به نقد استانداردهاي دوگانه و سياسي غرب پرداختم و با طرح اين پرسش كه آيا كشوري را در منطقه ما دموكراتيك‌تر از ايران پيدا مي‌كنيد بیان کردم فنلاند با كشورهاي منطقه ما ارتباط دارد. برخي از كشورها حتی ابتدايي‌ترين نهادهاي دموكراتيك در اداره امور كشور را ندارند؛ خبري از انتخابات نيست، چرا غرب احساس وظيفه در موضوع حقوق بشر در آن كشورها نمي‌كند؟! ضمن آنكه ما نسبت به وضع حقوق بشر در غرب حرف‌هاي زيادي داريم. خونسردي خود را حفظ كرد و گفت با یکدیگر براي زدن همين حرف‌ها ملاقات مي‌كنيم. گفتم هميشه استقبال مي‌كنم. خوب است منتظر اجلاس‌ها براي اين‌گونه ديدارها نباشيم، اين مباحث باید در پايتخت‌ها صورت پذيرد. لازمه‌اش آن است كه اروپا تصميم بچه‌گانه خود در ممنوعيت اين‌گونه ديدارها را لغو نمايد.

شرکت در نشست گروه تغییر آب وهوا
كشورها در پنج گروه تقسيم و هر گروه در جلسه خود به ارائه ديدگاه‌ها و نظرات شركت‌كنندگان مي‌پرداخت. حدود 30 كشور از جمله چين، استراليا، كره جنوبي، پرتغال، ايران، عراق، ليبي، موريتانی، مراكش، تونس، امارات و... گروه ما را تشكيل مي‌دادند كه توسط نخست‌وزيران كره جنوبي و استراليا رياست مي‌شد. بنده در نطق خود به تعهدات كشورهاي پيشرفته در تأمين منابع مالي، انتقال تكنولوژي و... و ضرورت تحقق این تعهدات پرداختم. همچنين بحث ریزگردها و توفان شن كه مبتلا به كشورها از جمله در منطقه ماست را مورد اشاره قرار دادم.

دیدار نخست‌وزير استرالیا
پس از پایان نقطه نظرات کشورها، نشست گروه با جمع‌بندي خوب و مسلط نخست‌وزير استراليا خاتمه يافت. وي برخلاف نخست‌وزير قبلي كه از وجاهت و مقبوليت برخوردار نبود، خوش‌برخورد و اهل گفت‌وگوست. آقای آل حبيب (سفیر و معاون نمایندگی جمهوری اسلامی ایران نزد سازمان ملل متحد) وقتي در كانبرا نفر دوم سفارت ایران بود او را مي‌شناخت. وی در آن زمان به عنوان رئيس حزب مخالف فعال بود.

آقای آل حبیب گفت كه نخست‌وزير استرالیا مایل است چند دقیقه شما را ببیند. حدس زدم می خواهد نکته ای در رابطه با حقوق بشر را مطرح نماید. پذیرفتم و او به سراغ ما که در گوشه ای از سالن بودیم آمد. از مدیریت او در جلسه پانل و جمعبندی او از مباحث مطرح شده تشکر کردم. راحت و صمیمی ضمن تقدیر از مشارکت فعال هیات ایرانی در بحث آب و هوا گفت مايل بودم غير رسانه‌اي نكته‌اي را مطرح نمايم و آن در مورد يكي از دوستانم به نام بهاري روزنامه نگار است كه در ايران در بازداشت می باشد. با توجه به باردار بودن خانم او و مسايل انساني خواستم خواهش كنم زمينه آزادي و بازگشت او به آمريكا (خانه‌اش) را فراهم آوريد. به شوخی گفتم او ايراني و خانه‌اش ايران است و اضافه كردم مواردي از نقض مقررات در کارکرد او وجود دارد.در عین حال با توجه به نظرات جنابعالي موضوع را پيگيري خواهم كرد و هرگونه امکان مساعدتی را در چارچوب مقررات مدنظر قرار خواهیم داد. تشكر نمود و اجازه خواست سفيرشان موضوع را در تهران به نحو غیر تبلیغاتی پيگيري نمايد كه قرار شد با آقاي ايزدي مدیر کل منطقه در تماس باشد.

پیگیری درخواست ونزوئلا 
آقای نیکلاس مادورو وزیر امور خارجه ونزوئلا در پیامی به اینجانب در تهران گفت : آقای چاوز از شما تقاضا دارد که روسای جمهور کومور و موریتانی را برای شرکت در نشست سران کشورهای عربی و آمریکای لاتین که در کاراکاس بر گزار می شود ترغیب نمایید. باوزير خارجه موریتانی و كومور تلفني موضوع را مطرح کردم، مشکلاتی داشتند كه گفتم حل مي‌شود. قبل از برگزاری جلسه آب و هوا، وزير خارجه موريتاني که خانم محجبه ای است در گفت‌وگوي كوتاهي که با اينجانب داشت اظهار کرد: به دنبال مكالمه تلفني سه روز پيش جنابعالي با آقاي رئيس‌جمهور صحبت كردم و قرار شد اقاي رئيس‌جمهور شخصا در جلسه كاراكاس شركت نمايد. تشكر كرده و در تماس تلفني از آقاي سبحاني (مدیرکل منطقه) خواستم مراتب را به وزير خارجه ونزوئلا اطلاع دهد.

حوالي ساعت 13:30 براي ناهار راهي هتل شديم. پس از كمي استراحت حدود ساعت 3 براي پيگري ملاقات‌ها آماده رفتن به مقر سازمان ملل شدیم. در هتل آقاي آشتياني در مورد ملاقات رئیس جمهور با امير قطر پرسيد و اينكه گفته شده آقاي احمدی نژاد بايد به رزيدانس امير قطر برود. گفتم با توجه به اينكه درخواست ملاقات از سوي ما بوده، امري طبيعي است و در ضمن قطر است و خوب است حساسيت نشان ندهيم.

با آقاي رحماني رئیس دفتر حفاظت منافع جمهوری اسلامی در واشینگتن که به نیویورک آمده بود در هتل حال و احوالي كرديم و با توجه به محدودیت زمانی سريعا عازم UN شديم.

ملاقات با وزیر امور خارجه سومالی
از شرايط دشوار كشورش، بي‌ثباتي، ناامني و تصرف‌بخش اعظمي از كشور، حتي بخش‌هايي از پايتخت توسط مخالفان (شباب) سخن گفت  که وي آنها را مرتبط با بن‌لادن (القاعده) می دانست و گفت آنان حضور اتيوپي و نيروهاي آنها كه ارتش قوي دارد در سومالي را بهانه اقداماتشان قرار ‌داده اند. در حالي كه اكنون آنان رفته‌اند. رئيس‌جمهور شيخ شريف كه خود جزو گروه‌هاي مخالف دولت قبلي سومالي بود، در آن زمان نظرش اين بود كه اگر نيروهاي اتيوپي بصورت صلح‌آميز خاك سومالي را ترك نمايند، ما مشكلي با آنان نداريم. وي اضافه كرد كه سومالي قبلا ارتش قوي داشت و با اتيوپي مشكل داشتيم. اتيوپي از سومالی خارج گردید و شيخ شريف سال گذشته به رياست‌جمهوري انتخاب شد. متأسفانه «شباب» در يك كشور منطقه كه خود با ديگر همسايگانش مشكل دارد، حمايت مي‌شوند. (منظورش اریتره بود.) وي به سفرش به تهران و ملاقات با رئيس‌جمهور و نيز ديدار اينجانب با نخست‌وزير سومالي در جيبوتي اشاره كرد و درخواست مساعدت كرد.

مواضع جمهوری اسلامی در ضرورت بازگرداندن صلح، ثبات و آرامش به سومالي به عنوان يك كشور مسلمان و آمادگي براي مساعدت در حوزه‌هاي سياسي و مالي را اعلام كردم و اظهار داشتم كه پنج هزار يونيفورم تهيه شده كه مي‌توانيم بفرستيم و قرار شد رؤساي‌جمهور در نيويورك ديدار داشته باشند و کمک ها به جيبيوتي فرستاده شود. در پايان در مورد دزدي دريايي در آب‌هاي سومالي و خليج عدن نيز گفت‌وگو شد. آقايان حسيني و عمادي نیز در ملاقات حضور داشتند.

با توجه به داشتن فرصت تا ملاقات بعدي به اتفاق آقاي حسيني راهي نمايندگي شديم. برخي تلکس های مركز و نمايندگي‌ها را آوردند كه پاسخ داده شد.

ملاقات با وزیر خارجه ژاپن
ساعت پنج با وزير خارجه جديد ژاپن ديدار نمودم. بعد از مرور كليات روابط، او به سفر سه سال پيش خود در كسوت نماينده مجلس و عضو حزب مخالف به تهران و ديداري كه با هم داشتيم، اشاره كرد. قدري از فضاي بحث‌هاي هسته‌اي فاصله داشت، به نگراني جهاني نسبت به ايران اشاره و خواستار پذيرش تعليق بود. گفتم اروپايي‌ها هم اكنون تعليق را نمي‌خواهند. در ضمن اين جامعه جهاني كيست؟! حدود دوسوم كشورها در غيرمتعهدها از مواضع ايران حمايت مي‌كنند. به او گفتم آقاي هاتوياما مواضع مستقلانه جديدي را مطرح مي‌كند. علاقه‌منديم اين مواضع را بشناسيم و تجارب خود را در اختيار شما قرار دهيم. از احتمال مذاكرات با آمريكا پرسيد. گفتم پيام‌هايي مي‌دهند و در حال بررسي هستيم. بايد تغييرات لازم در سياست‌هاي خود به وجود آورند. گفت چه تغييراتي؟ برايش توضيح دادم و اضافه كردم جلسه سران شوراي امنيت كه به رياست آمريكا روز پنجشنبه برگزار مي‌شود، فرصت مناسبي است تا جامعه جهاني را در موضوع خلع سلاح هسته‌اي متحد كنيم. ژاپن بايد از پرداختن به مورد كشورها در قطعنامه جلوگيري نمايد. مسلط به مباحث نبود و مرتبا به گفت‌وگوهايش در سه سال پيش در تهران اشاره مي‌كرد. گفت من و شما بايد گفت‌وگوهاي بيشتري داشته باشيم و مقرر شد ايران و ژاپن در موضوع بازسازي افغانستان و اجراي پروژه‌ها در پاكستان همكاري نمايند. ملاقات حدود يك ساعت طول كشيد. باری نداشت. آقايان حسيني و عمادي حضور داشتند.

ملاقات با وزیر خارجه انگلیس
اين ملاقات در ساعت 6 بعدازظهر و به درخواست آقاي ميلي بند وزیر خارجه انگلیس صورت پذيرفت. مدت آن نيم ساعت بود كه دقيقا يك ساعت به درازا كشيد. مطالب صريح، جدي و در فضايي محترمانه مطرح شد. دو محور عمده، مسائل فيمابين و امور چندجانبه بود. از ضروري و مفيد بودن اين ديدارها و گفت‌وگوهاي تلفني سخن گفت. اشاره داشت كه در شرايط جديد بعد از انتخابات ايران هستيم و شخصا انتخاب دوباره شما را تبريك مي‌گويم. سپس به نگاه تهران به روابط با انگليس اشاره كرد و با پيش كشيدن كارمندان محلي و عدم اجازه به ادامه كار آنان با وجود آزاد شدن و تبعات آن در روابط فيمابين پرداخت و اينكه هنوز لندن اقدام متقابل نكرده است. وي همچنين در موضوع مذاكرات اول اكتبر (1+5) به موضوع بسته پيشنهادي ما و عدم ورود به موضوع هسته‌اي ايران اشاره كرد.


دیوید میلی بند، وزیر خارجه انگلیس

در پاسخ به او در شرحی تفصيلي به نگاه موجود در تهران و در بين مردم ایران نسبت به انگليس و سياست آن و وجود نوعي بی اعتمادي به سياست‌هاي لندن اشاره كردم و اينكه انگليس همواره به دنبال محدودسازي، ايجاد تنش و مسئله‌سازي در روابط با تهران بوده است. به ديدار سفير جديد در تهران با رئيس‌جمهور و بيان او كه مي‌خواهيم به گذشته برگرديم، اشاره کرده و گفتم بايد درك جديدي از روابط به وجود آيد. گرچه در ايران این اعتقاد وجود دارد كه لندن آمادگي براي تغيير برداشت و تصحیح عملکرد خود را ندارد. در مورد كاركنان محلي گفته شد: كساني که ماموریت داشتند در روابط فيمابين مشکل ایجاد کنند، نباید مجددا در سفارت شما اجازه كار و فعاليت پيدا كنند. شما ده برابر ايران كارمند محلي داريد. از يادداشت‌ اخير وزارت خارجه شما تعجب كردم. به آقاي صفري گفتم بپرسد آيا وزارت خارجه انگليس فكر مي‌كند مي‌تواند به جاي سيستم قضايي ديگر كشورها بنشيند؟ چون در يادداشت گفته بوديد اين افراد بيگناه! هستند و سريع بايد آزاد شوند. در اينجا وزير خارجه انگليس به موضوع ايستادگي 27 كشور اروپايي در برابر ايران اشاره كرد كه آنها در حمايت از سفارتخانه انگليس يا فرانسه متحد هستند.

در پاسخ با اشاره به گفت‌وگوی تلفنی با آقای كارل بيلت، وزير خارجه سوئد و رئيس دوره‌اي اتحاديه اروپا گفتم: آقای میلی بند! آيا معناي اين حرف آن است كه اتحاديه از هر خطا و نقض مقررات اعضاي خود در كشورهاي ديگر حمايت مي‌كند؟ شايد ايران را نشناختيد. در بحث 1+5 هم گفتم سال گذشته كسي ميان‌داري نكرد كه بين دو بسته پيشنهادي روي محورهاي مشترك كار كند. در بسته ما موارد جدي براي بحث وجود دارد: معاهده NPT – آژانس بین المللی انرژی اتمی و نظارت‌هاي آن، موضوع مهم خلع‌سلاح و... البته اين بسته پيشنهادي يك پيام روشن هم دارد و آن این است كه طرف‌هاي ديگر بايد فراموش كنند كه مي‌توانند حق هسته‌اي صلح‌آميز ايران را ناديده بگيرند. مي‌توانيد مثل ژاپن عمل كنيد.

در موضوع فعالیت هسته ای ژاپن ، بازرسي تا اعلام نتيجه ادامه داشت ولي هرگز تعليق نشد. بنده طی 30 سال گذشته در كار سياست و روابط خارجی هستم و به شما مي‌گويم كار ما با آژانس در حال تمام شدن بود. برخورد سياسي آمريكا در دوره جرج بوش مانع شد و متاسفانه شما و دیگر اعضای 1+5 هم هیچکاری برای تصحیح روند نکردید. سپس در مورد آقاي تاجيك دیپلمات کشورمان که برای ادامه تحصیل به انگلستان رفته و در سال 1386 به درخواست آمریکا تحت پیگرد قضایی انگلیس قرار گرفت نسبتا مفصل صحبت کردیم. رای استرداد ایشان به آمریکا صادر شده بود. پانصد هزار پوند در همان روزهای نخست بازداشت او بعنوان تضمین آزادی تحت نظر او ازسوی سفارت ما در لندن پرداخت شده بود. به نامه اخيرم به او اشاره و مصرانه خواستم ضمن پرهیز از تحویل آقای تاجیک به آمریکا نسبت به خاتمه پروسه قضایی این پرونده اقدام نماید که وعده کرد در بازگشت مجددا پیگیری نماید.

پس از ملاقات دو برنامه مصاحبه تلویزیونی با العالم و یک شبکه دیگر خارجی داشتم که انجام شد. ساعت 19:30 در یک میهمانی دیپلماتیک برای دقایقی حضور پیداکردم و از آنجا راهی هتل شدم. هيأت آقاي رئيس‌جمهور رسيده بودند. آقای احمدی نژاد ساعتی بعد از رسیدن به هتل برنامه مصاحبه‌ با یک شبکه تلویزیونی داشتند و پس از صرف شام با همراهان به استراحت پرداختند.

ادامه دارد...
send
ارسال به دوستان
print
نسخه چاپی
بازگشت به ابتدای صفحه
مطالب مرتبط :
نام:
ایمیل:
* نظر:
* کد امنیتی:
Chaptcha
حروفي را كه در تصوير مي‌بينيد عينا در فيلد مقابلش وارد كنيد